KEŞKE'lerden nefret ederken hayatımda bu kadar çok keşkenin olması bi beni çıldırtıyor .. Artık o keşkelerin yerine iyikiler koymak isterken ; hayat bana bunu bile çok görür olmuş .. Yeni yeni farkediyorum .
Benle alıp veremediği ne ? Hayır arkadaşım ben sana kötü bir şeyde yapmadım ki .. Senden beklediğim öyle çok çok büyük şeylerde yok . Sadece mutlu olmak istiyorum . Mutlu olduğum şehirde , mutlu olduğum kişilerle olmak istiyorum . Mutlu olacağım bi bölümde okumak istiyorum . İstediklerim hayallerde kalmasın istiyorum . Hayallerle yaşayıp gerçek hayata döndüğümde yüzüme o soğuk rüzgar çarpsın istemiyorum . Ama inanıyorum bir gün "gerçekten" mutlu olacağım sana inat hayat . ;)
Küçüklüğümden beri ne zaman bir şeyleri kafama taksam hep aynı rüyayı görürüm ... Kocamaaaaaaaan yeşillik bi bahçe , çiçekler , ağaçlar , kelebekler ... Her çiçekten bi kaç tane varken aralarında sadece 1 tane beyaz çiçek var . Yanına gider onu koparırım , o bahcede elimde çiçeğim koklaya koklaya yürürüm . Ta ki karşıma bi kapı çıkana kadar .. İşte felakette ordan başlar ! Kapıyı açtığım gibi canavarlar , öcüler , böcüler ! O an bi uçurumdan düşercesine bi duyguyla uyanırım ...
İşte hayal kurmakta böyle bir şey ... Sen bi hevesle hayal kurarsın kurarsın kurarsın ... Sonra aniden çalan bi kapı zili , aniden gelen biri , zamansız atılan mesaj , belkide bilinç altın seni gerçek dünyaya uyandırır ... Hop yine keşkelerle burun burunasındır !
Ama inancım tam ! O-LA-CAK !
29 Kasım 2010 Pazartesi
28 Kasım 2010 Pazar
Hayat dediklerine garip bir şey ! Herkesin ondan beklentileri başka başka ... Ama istediklerini alamadıkça , istediğin gibi yaşayamadıkça ne anlamı var ki hayatın ?
Hep başka nedenlerden ertelediğimiz mutluluklardan mı ibaret ya da hayat ? Hoş ne zaman tam anlamıyla mutluyuz ki ... Ya da "Ben mutluyum..." diyen insan ne kadar mutlu ? Mutlu mu ? Yaşadığının üstünde mutluluk yok mu ?
Mutluluk kişiden kişiye değişen karmaşık kavram ! Ben benim için mutluluk ne onu bile kestiremez oldum ! Nerede , kimle , ne şekilde , neden , ne kadar mutluyum ? Tek bildiğim şey ise şu lanet şehirde mutlu değilim hemde hiç değilim ! Yalnızım , mutsuzum , huzursuzum .. Ne denediysem olmuyor . Olduramıyorum . Uyuşmuyoruz seninle Muğla .. Sevmiyorum seni ....
Samsunda mutluyum mesela .. :/ Hani derler ya ayakları kıçına vura vura gidiyor .. Heh ! İşte o söz .. Evet evet o söz tam benim için. Samsun'a her gidişimde ayaklarım kıçıma vuruyor da Muğla'ya dönerken neden yere çakılıp kalıyorlar ?
Ben iyice karıştım ha ! Kör düğümdeyim bi el atsanıza ??
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)