ßugün camdan bakarken tek tek süzülen kar tanelerine .. Aklıma yine o geldi .. Ne güzel "Boncuğuuumm kaar ! Kar yağıyor gel burayaa bak bak ne kadar güzel .. " demişti .
Halbuki sadece bir kaç tane kar tanesiydi .. " Hadi kalk dışarı çıkalım ne olur ben hiç karı yağarken görmemiştim. " dedi . O kadar sempatiktir ki istesenizde hayır diyemezsiniz ona .
Giyindik çıktık dışarı . Merkeze gittik , sonra merkezden eve kadar yürüdük ... Hava o kadar soğuktu ki deyim yerindeyse kıçımız dondu :) Ama onunla geçirdiğim her saniye gibi oda güzeldi . Şimdi yanımda yok .. Gitti ... Yine en yakınımda ama bu sefer çok uzağımda :( Çok çok özlüyorum onu .
Odada saatlerce oturup kıkır kıkır gülmeyi , dedikodu yapmayı , ağlamayı ...
Bu kadar yakınım olmasının en önemli nedeni benimle acımı paylaşıp ağlıyor olabilmesi . Ben O , O ben olduk ! Bir gün evde ismilazımdeğil için ağlarken onu çağırdım . Halbuki yakın değildik . Neden onu istedim yanımda bilmiyorum ama oda hemen geldi . Bi yandan kafamı önüme eğmiş ağlarken bi yandanda anlatıyordum. Kafamı kaldırdığımda onunda gözyaşlarının benimle birlikte aktığını gördüm . İşte o günden sonra en yakınım oldu bu şehirdeki . Her şeyi yaşadık . Çok şey atlattık beraber .. Ama hiç ayrılmadık . Kavga da ettik aynı ev içinde 3 gün konuşmadık ! Ama yine ağlayarak barıştık ..
Çok özlüyorum onu :( Yanımda yok yalnızım . Yanında yokum biliyorum O'da çok yalnız . Msn'de konuşurken kamera açtığında yüzünün asık olmasına dayanamıyorum . Hep mutlu olsun istiyorum ... Boncuğumu çok özlüyorum :(
Yerim sizi boncuklar (:
YanıtlaSil